Ef ég skildi Jóa rétt vildi hann fá einhvers konar pagecannotbefoundútgáfu af skrifum Hödda Magg á this.is/fh um knattspyrnuferilinn. Ætla ég því að verða við þeirri bón. Þar sem ég er “Höddi” okkar síðu og óneitanlega knattspyrnugoðsögn, hef ég ákveðið að birta sögu mína í fimm hlutum. E.t.v. eru til þeir apakettir sem halda því fram að Maggi sé líka afreksmaður í fótbolta en ég minni á að ég hef skorað a.m.k. tíu sinnum fleiri mörk en hann fyrir FH og þarf ekki að óttast að sitja á bekknum hjá mínu liði eins og Magnús gerir þessa dagana. Sömu rök gilda ef Toggi er tekinn í myndina. Jæjanú; hér eru fyrstu tveir hlutarnir:

I. hluti: 1983-1988 – Frá litlu að segja

Þarna var ég ekki byrjaður að æfa svo frá litlu er að segja.

II. hluti: 1989-1991 – Boltinn fer að rúlla

Ég fór á mitt fyrsta mót í 7.flokki og var það á Hvaleyrarholtsvelli. Ég man að ég var settur í vörn og var þar allt mótið. Í vítaspyrnukeppni í undanúrslitum fékk ég að taka víti en laust skotið var varið enda boltinn harður.
Í 6. flokki kom í ljós að ég var fædd markamaskína og skoraði ég grimmt. Tók t.d. þátt í Tröllatópasmótinu og brilleraði. Við töpuðum þar reyndar einum leik þegar sigurmark Fylkismanna var skorað er markvörður okkar, Úlfar Linnet, flæktist í netinu og lá kylliflatur og pikkfastur á jörðinni.
Komust seinna í úrslit Íslandsmótsins er ég tryggði b-liði sigur á Fylki í æsilegri viðureign. Úlli Erlings varði þar víti. Komst ekki í úrslitakeppnina vegna Danmerkurferðar og grét því í viku.

Það er leiðinlegt að skrifa um knattspyrnuferil sinn og ég er þreyttur svo ég mun nú nema staðar. Seinna segi ég betur frá 6. flokksárunum sem voru mikill umbrotatími og ljóst að þau djúpu spor sem ég markaði þá verða seint máð.