Í gær var ég að róta í skápum. Í öllu rótinu kom ég auga á myndbandsspólu merkta 25 ára afmæli Jethro Tull. Ekki þarf að eyða orðum í að Jethro Tull er eitt spólmagnaðasta band sem stigið hefur á svið enda ku það vera á vitorði allra viti borinna manna. Og enda horfði ég á spóluna. Ótrúlegt að sjá Ian Anderson á sviði sveiflandi helvítis flautunni og geiflandi sig eins og maður vangefinn. Mikill þáttur. Tóku svo við þættir um rokksöguna sem sýndir voru á RÚV fyrir mörgum árum og eru vart síðri. Ekki er þetta allt í frásögur færandi nema fyrir það að þegar ég er í miðjum rokksöguþætti þar sem Jimi Hendrix og Pete Townsend eru að segja sögur af Woodstock kemur í ljós að einhver hefur tekið yfir bút af rokksöguþættinum og blasir því allt í einu við hluti af Stundinni okkar frá því er Ásta og Keli réðu þar lögum og lofum. Stekk ég upp og er bæði vondur og óvær yfir þessu öllu. Þangað til að ég uppgötva gamlan grikk er við Snúlli bróðir gerðum Jóhanni Skagfjörð er ég var í Flensborg. Gerist það nefnilega þarna að Ásta er að segja frá myndunum sem börnin smáu höfðu sent inn í Stundina þessa vikuna, rétt eins og í öllum þáttum Stundarinnar. Segir hún orðrétt: “Þessa mynd sendi hún Dagný Rún... og þessa mynd sendi hann Jóhann Skagfjörð af honum Kela okkar... falleg mynd”. Á þessu augnabliki grét ég bókstaflega vegna kátínu. Rann upp fyrir mér að við Snúlli höfðum teiknað mynd af ketti með vinstri og sent í Stundina merkta Jóa í þeim tilgangi að koma honum fyrir kattarnef. Myndin var síður falleg og á henni stóð stórum stöfum (skrifuðum með vinstri): “Jóhann Skagfjörð” og “Keli er vinur minn”. Gladdi mig mikið að eiga þetta á spólu. Man að Jói fékk miklar ákúrur er hann mætti í Flensborg á mánudegi og kom á daginn að allmargir höfðu séð myndina hans. Mitt persónulega uppáhald þessa rugls var samt raunveruleikafirring barnsins sem endurspeglaðist í textanum: “Keli er vinur minn”. Ljóst að við Sveinn vorum komnir djúpt inn í karakter afar ráðvillts barns.

Áhugasömum er sannarlega velkomið að koma í heimsókn í Stekkjarhvamminn við tækifæri og berja þetta glettna myndbrot augum þegar þeim sýnist.

MÚSÍKGETRAUN-MÚSÍKGETRAUN-MÚSÍKGETRAUN-MÚSÍKGETRAUN
Þá er komið að fyrstu tónlistargetrauninni í afar langan tíma. Spreitið ykkur á þessu kæru félagar.

A) Spurt er um hljómsveit og heiti lags
I didnt feel so bad till the sun went down
then I come home
no one to wrap my arms around
Well any man with a microphone
can tell you what he loves the most
and you know why you love at all
if youre thinking of the holy ghost

B) Spurt er um hljómsveti og heiti lags. Til að gera hlutina aðeins erfiðari hefur textanum verið snúið yfir á íslensku.
Ég man hvert atriði alveg eins og það hefi gerst í gær
Lagði hjá vatninu
og það var enginn annar bíll í augnsýn
Og ég hef aldrei verið með stelpu
sem leit betur út en þú
Og allir krakkarnir í skólanum
óskuðu þess að þeir væru ég þessa nótt

Og nú eru líkamar okkar svo nálægt og þétt
Það hafði aldrei verið svona gott, aldrei verið svona rétt
og við glóuðum eins og stálið á hnífsblaði
glóuðum eins og stálið á hnífsblaði
Komdu, haltu þétt,
Komdu haltu þétt

C) Aftur er spurt um heiti lags og flytjanda
Load up on guns, bring your friends
It's fun to lose and to pretend
She's overboard and self-assured
I know, i know , a dirty word

Eins og ávallt er stranglega bannað að nota netið sér til hjálpar.

Á jólum fer ég á Jólamót. Jólamót í fótbolta. Með kumpánana sem ég þjálfa. Syni FH. Dvaldi langtímum saman á mótinu nú milli jóla og nýárs og þegar slíkt er uppi á teningnum fylgja ávallt súrar sögur. Verst er að maður man þær ekki allar en hér er þó léttur smjörþefur...

Var með þétt d-lið sem vann mótið. Unnu sinn riðil og léku því í undanúrslitum. Ákveðin spenna setti mark sitt á strákana í þeim leik enda vissu þeir að úrslitaleikur var í húfi og því voru fagnaðarlætin mikil þegar leiknum lauk og ljóst var að þeir höfðu unnið. Fagnað var útum allar trissur og þegar ég náði loks að hóa hjörðinni saman í 'hringinn' voru félagarnir á þeim buxunum að taka óleóleóleóle-ruglið á þetta. Ekki vildi betur til en svo að einn kappinn, sem líklega hefur óverdósað á jólaböllum þetta árið, byrjaði að emja 'Adam átti syni sjö' svo glumdi í húsinu. Hefur trúlega verið að leita að 'óleóleóleóle' í orðasafninu en ekki fundið það í sigurvímunni. Tveir aðrir muldruðu þennan sigursöng lágt með þar til meistarinn fattaði hvað hann var að syngja og snarþagnaði. Tók við vandræðaleg þögn þar sem allir litu niður í gólf nema ég sem hló svo sást í kok. Aldrei var þessi neyðarlegi atburður ræddur eftir þetta.

Verst að svona mót líða alltaf svo hratt að ég gleymi alltaf mesta ruglinu í lærisveinum mínum. Maður þyrfti að fara að safna þessu saman. Ólýsanlegir hlutir sem gerast t.d. í 'hringnum'. Fékk einu sinni "ég elska þig Krissi, en ég er samt enginn hommi" frá sjö ára gutta og "veistu Krissi, myndböndin hjá Eminem eru alltaf bönnuð". Er ennþá að vinna úr þessum athugasemdum.

Bý annars enn í tölvuherbergi. Ljótt ef það spyrst út að maður sem býr í slíku herbergi bloggi ekki. Drulluljótt.

Já. Svona líka. Er ekki frá því að það sé að vaxa skott milli lappanna á mér. Maður hefur lengi haft hortugheitin á lofti og sagst aldrei ætla að skrifa á þessa síðu aftur. Svo er maður kominn aftur í óregluna.

Í gær flutti ég heim eftir dvöl á Holtsgötu 10. Það skiptir kannski ekki öllu máli hver hætti með hverjum og þess vegna þori ég alveg að segja að það hafi verið ég sem dömpaði Danna. Það var ekki honum að kenna heldur mér. Ég bara þoldi ekki mannhundinn. En þar sem maður mætir heim uppgötvast að litla systir er komin í herbergið mitt og herbergið hennar er nú tölvuherbergi. Land hátæknibúnaðarins. Þar bý ég. Maður hafði ekki greiðan aðgang að tölvu á Holtstímanum (eins og hann mun kallast í sjálfsævisögunni) en nú liggur beinast við að vera í tölvunni allan daginn.

Þeir segja að það sé komið nýtt ár. Vil meina að þetta hafi verið fersk áramót. Massapartí og létt en nett gítarstemmning hjá onkel Gulla fram eftir kveldi. Þá rólegt en mjög snjöll stemmning á Holtinu með Togga, Andra og fyrrverandi. Loks skelfilegt teiti á Áttunni þar sem ljósglætan í annars niðamyrkri var meistari Símon Jón. Reyndar ágætt að hitta hitt og þetta pakk þarna. Drógum meira að segja valinkunna einstaklinga heim á Holtið í eftirteiti sem var stutt því stefnan var svo tekin til Davíðs Arnars, vopnaðir bongótrommu og gítar. Tók þar á móti okkur flugfreyja. Var þar sungið. Einhvers staðar týndum við reyndar Andra. Hann hefur kannski verið orðinn smeykur þar sem ég var á tímabili farinn að bera saman höggtilburði mína og Ramsey nokkurs. Verður allavega ekki sagt um okkur að við sláum eins og dúkkulísur. Kannski annan okkar en ekki báða í einu.

Kveð ég að sinni.